„Nudify” i generowania nagich wizerunków osób – identyfikacja, etyczne granice użytkowania i sposoby regulacji

🧠 Czym jest „nudify” i jak działa?

Zjawisko „nudify” polega na wykorzystaniu narzędzi sztucznej inteligencji – takich jak DALL·E, Stable Diffusion, DeepNude, a także setki anonimowych aplikacji mobilnych – do generowania syntetycznych, nagich wizerunków osób na podstawie ich zdjęć w ubraniu. Algorytmy te, bazując na milionach próbek obrazów ludzkiego ciała, „uzupełniają” brakujące fragmenty i tworzą realistycznie wyglądające obrazy nagości, które nigdy nie miały miejsca w rzeczywistości.Choć wiele z tych technologii (np. DALL·E od OpenAI) oficjalnie blokuje generowanie treści pornograficznych, coraz więcej otwartych modeli pozwala na ich tzw. fine-tuning, co umożliwia obejście filtrów bezpieczeństwa.

Szacuje się, że 99% seksualnie jednoznacznych deepfake’ów dostępnych online dotyczy kobiet i dziewcząt. Ponadto, chociaż posiadanie treści seksualnych generowanych przez sztuczną inteligencję z udziałem dzieci jest nielegalne, modele sztucznej inteligencji, które tworzą te obrazy, nie są nielegalne.

Fake nudes created by AI „nudify” sites are causing real harm, victims say

Główne problemy:

1. Zgoda i tożsamość

Tego typu obrazy najczęściej powstają bez wiedzy i zgody osoby przedstawionej. W wielu przypadkach ofiary dowiadują się o istnieniu tych materiałów dopiero, gdy zostają im pokazane lub trafiają do sieci. To forma przemocy wizerunkowej i seksualnej, która może prowadzić do traumy, depresji i wykluczenia społecznego. (C. Benn (2025): „Problem ‘nudify’ narusza autonomię cielesną i godność jednostki, niezależnie od tego, czy obraz jest fizycznie prawdziwy”.)

2. Brak odpowiednich regulacji

Aktualne prawo w wielu krajach nie definiuje jednoznacznie, czym jest syntetyczny wizerunek. W praktyce może to oznaczać, że ofiara nie ma podstaw prawnych do obrony przed dystrybucją deepfake’ów erotycznych – ponieważ nie są one „prawdziwe”.(M. Goodyear (2025): „Obecne prawo skupia się na fotografiach, ignorując szkody płynące z deepfake’ów”.)

3. Automatyzacja przemocy seksualnej

Narzędzia AI pozwalają tworzyć setki syntetycznych obrazów w ciągu kilku minut. W połączeniu z łatwą dystrybucją przez dark web, Telegram czy Discord, tworzy to masowe zagrożenie – zwłaszcza dla kobiet, dzieci i osób publicznych. Coraz częściej „nudify” używane jest także do szantażu cyfrowego. (Lehtimäki (2024): „AI staje się narzędziem przemocy seksualnej, nie tylko technologiczną nowinką”.)

📉 Skala zjawiska

Wg raportu Sensity AI z 2023 r., 95% wszystkich deepfake’ów w sieci miało charakter pornograficzny. Rynek narzędzi typu „nudify” rośnie w tempie kilkudziesięciu procent rocznie, a popularność aplikacji typu „Uncensor AI”, „Nudifier Pro”, czy „DreamNude” przekracza miliony pobrań.

⚖️ Etyczne kontrowersje

 Czy generowanie sztucznej nagości to pornografia?

Choć obrazy powstałe dzięki „nudify AI” nie przedstawiają prawdziwego ciała danej osoby, ich efekt psychologiczny i społeczny jest głęboko realny. Ofiary tych działań bardzo często doświadczają:

• Ośmieszenia i napiętnowania w szkołach, uczelniach i miejscu pracy

• Publicznego hejtu i cyberprzemocy

• Pogorszenia zdrowia psychicznego

• Izolacji społecznej

• A w najbardziej dramatycznych przypadkach – prób samobójczych

(Thompson (2024): „Obrazy te bywają używane do szantażu i dyskredytacji”.)

🧒 Najmłodsi szczególnie zagrożeni

Dzieci i młodzież stają się jednym z najczęstszych i najbardziej bezbronnych celów ataków z użyciem technologii typu „nudify”. Wystarczy jedno publicznie dostępne zdjęcie z mediów społecznościowych – z Instagrama, Snapchata, TikToka – by sztuczna inteligencja wygenerowała realistyczny, erotyczny wizerunek tej osoby.

Tego typu obrazy są następnie:

• przesyłane między rówieśnikami,

• udostępniane anonimowo w grupach czatowych,

• publikowane na forach lub dark webie,

• wykorzystywane do szantażu, ośmieszenia lub wykluczenia społecznego.

Konsekwencje psychiczne i społeczne:

• Złamanie tożsamości płciowej i cielesnej
  Młode osoby, które dopiero kształtują swoją samoświadomość, mogą przeżyć szok, wstyd i dezorientację, widząc swoje ciało „w wersji”, która nigdy nie istniała. To może prowadzić do zaburzeń w postrzeganiu własnego ciała (body dysmorphia) oraz kryzysu tożsamości płciowej.

• Szantaż i przemoc rówieśnicza
  Ofiary często są zastraszane: „jeśli nie wyślesz prawdziwego zdjęcia, opublikujemy to, co już mamy”. Dochodzi do cyfrowego gwałtu psychicznego – sytuacji, w której dziecko czuje się zmuszone do zachowań seksualnych pod groźbą publicznego upokorzenia.

• Cyberprzemoc i ostracyzm społeczny
  Uczniowie, których syntetyczne zdjęcia krążą po klasie lub szkole, są ośmieszani, wykluczani z grup, a czasem traktowani jako „rozwiązłe” osoby, mimo że niczego takiego nie zrobiły.

• Depresja, zachowania autodestrukcyjne, próby samobójcze
  Liczne raporty organizacji takich jak Thorn, Cyber Civil Rights Initiative czy ChildNet wskazują, że dzieci i nastolatkowie stają się ofiarami silnych załamań psychicznych w wyniku tzw. nudify bullying. W niektórych przypadkach doprowadza to do samookaleczeń lub prób odebrania sobie życia.

Jak możemy pomóc dzieciom:

• • Wprowadzenie filtrów AI w szkołach i aplikacjach edukacyjnych
    Narzędzia wykrywające syntetyczne treści oraz blokujące dostęp do nieautoryzowanych aplikacji typu „nudify”.

  • Programy „cyfrowej odporności” w edukacji szkolnej
    Nauka o zagrożeniach wynikających z publikowania zdjęć, świadomość zgody i prawa do prywatności – już od poziomu szkoły podstawowej.

  • Obowiązek natychmiastowej reakcji szkół i placówek wychowawczych
    Szkoły powinny mieć jasne procedury reagowania na przypadki „nudify bullyingu”, z udziałem psychologów, rodziców i organów ścigania.

  • Wsparcie psychologiczne i prawne dla ofiar
    Dostęp do bezpłatnej pomocy psychologicznej i prawnej – również anonimowo, np. przez aplikacje młodzieżowe i infolinie.

  • Zakaz monetyzacji i promowania „lookalike avatars” dzieci i nastolatków
    Platformy AI, które umożliwiają tworzenie awatarów przypominających realne osoby, powinny mieć obowiązek odrzucania wyglądów zbliżonych do osób niepełnoletnich – nawet jeśli twórca deklaruje, że „to fikcja”.

📊 Fakty i dane:

(Raporty organizacji Thorn i Cyber Civil Rights Initiative już w 2023 roku wskazywały na rosnącą falę „nudify bullying” w szkołach średnich i gimnazjach.)

📜 Propozycje regulacji

 Prawo

Uznanie syntetycznej nagości za formę przemocy seksualnej
Wzorem Korei Południowej czy Japonii, prawo powinno traktować generowanie i dystrybucję realistycznych, erotycznych wizerunków osoby bez jej zgody jako przestępstwo porównywalne do pornografii zemsty lub molestowania seksualnego.

Wprowadzenie definicji „syntetycznego wizerunku” do kodeksu karnego
Należy jasno rozróżniać między fikcyjnymi obrazami a tymi, które wykorzystują wizerunek realnej osoby. Takie obrazy powinny być objęte ochroną prawną nawet wtedy, gdy „technicznie” nie przedstawiają rzeczywistej nagości.

Obowiązek cyfrowego oznaczania treści generowanych przez AI
Ustawowy wymóg stosowania niewidocznych, ale wykrywalnych znaków wodnych lub metadanych w plikach graficznych, które informują, że obraz został wygenerowany przez sztuczną inteligencję.

Rozszerzenie odpowiedzialności platform i twórców narzędzi AI
Platformy i deweloperzy, którzy umożliwiają tworzenie treści NSFW, powinni być zobowiązani do:

• • aktywnego monitoringu treści,

  • wdrażania zabezpieczeń przed fine-tuningiem modeli w celach pornograficznych,

  • zgłaszania nadużyć do organów ścigania.

Obowiązek weryfikacji tożsamości i wieku użytkowników
Szczególnie w aplikacjach umożliwiających generowanie lub dystrybucję treści mogących mieć charakter seksualny – powinien istnieć obowiązek realnej weryfikacji użytkownika, np. przez dokument tożsamości lub systemy KYC (Know Your Customer).

Procedury szybkiego zgłoszenia i usunięcia
Wprowadzenie międzynarodowego standardu „AI takedown request” – uproszczonego mechanizmu zgłaszania i natychmiastowego usuwania syntetycznych obrazów erotycznych stworzonych bez zgody.

Rozwój inicjatyw transparentności treści cyfrowych
Poparcie i wdrożenie takich projektów jak:

• Content Authenticity Initiative (Adobe, Microsoft, OpenAI) – potwierdzanie autentyczności zdjęć,

• C2PA (Coalition for Content Provenance and Authenticity) – weryfikacja historii cyfrowego pliku,

• DetectFakes i Deepware AI – otwarte narzędzia do wykrywania manipulacji wizualnej.

Zamykanie pętli monetyzacji nielegalnych treści
Współpraca z operatorami płatności, aby odciąć finansowanie i reklamę dla narzędzi i stron promujących nagość syntetyczną bez zgody

Podsumowanie

„Nudify” to nie tylko technologia – to poważne wyzwanie etyczne, prawne i społeczne. Choć generatywna sztuczna inteligencja posiada olbrzymi potencjał twórczy i innowacyjny, jej nadużycia mogą pogłębić alienację społeczną, cyfrową przemoc oraz seksualizację człowieka bez zgody.

Technologia, która miała służyć kreatywności, coraz częściej wykorzystywana jest do upokorzenia, dehumanizacji i zarabiania na cudzym wizerunku – bez wiedzy i zgody danej osoby. W efekcie, zamiast cyfrowego postępu, obserwujemy powrót do bardzo realnych form przemocy i wykluczenia – tylko w nowym, „algorytmicznym” przebraniu.

Aby temu przeciwdziałać, konieczne są zintegrowane działania na trzech kluczowych poziomach:

• Prawo, które nadąża za technologią i jasno definiuje przestępstwa związane z przemocą wizerunkową i syntetyczną erotyką.

• Firmy technologiczne, które nie tylko deklarują odpowiedzialność, ale realnie ją wdrażają – przez blokady, filtry i transparentność.

• Edukacja, która buduje świadomych cyfrowych obywateli, zdolnych do krytycznego myślenia i empatii w sieci – nie tylko bezrefleksyjnych konsumentów treści.

📚 Źródła i literatura:

1. 1. Yarmel, A., & Lang, J. (2024). The ethics of customizable AI-generated pornography.
   2. Thompson, L. (2024). The High Stakes of AI Ethics.
   3. Goodyear, M. (2025). Dignity and Deepfakes.
   4. Lehtimäki, M. (2024). Ethical Challenges in AI Visual Content.
   5. Benn, C. (2025). Deepfakes, Pornography and Consent.
   6. Murray, M.D. (2024). Legislating Generative AI.
   7. Dunn, S. (2020). Identity Manipulation.
   8. Fragopoulou, P. (2025). AI’s Threats to Child Protection.